अथ यस्मिन् मोक्षे पूर्वोक्त मतीन्द्रियसुखमस्ति तस्य मोक्षस्य स्वरूपं कथयति -

जीवहं इत्यादि । [जीवहं] जीवानां [सो] तं [पर] नियमेन [मोक्खु] मोक्षं [मुणि] मन्यस्व जानीहि हे प्रभाकरभट्ट । तं कम् । जो [परमप्पय-लाहु] यः परमात्मलाभः । इत्थंभूतो मोक्षः केषां भवति । [कम्म-कलंक-विमुक्काहं] ज्ञानावरणाद्यष्टविधकर्मकलङ्कविमुक्तानाम् । इत्थंभूतं मोक्षं के ब्रुवन्ति । [णाणिय बोल्लहिं] वीतरागस्वसंवेदनज्ञानिनो ब्रुवन्ति । ते के । साहू साधवः इति । तथाहि । केवलज्ञानाद्यनन्तगुणव्यक्ति रूपस्य कार्यसमयसारभूतस्य हि परमात्मलाभो मोक्षो भवतीति । स चकेषाम् । पुत्रकलत्रममत्वस्वरूपप्रभृतिसमस्तविकल्परहितध्यानेन भावकर्मद्रव्यकर्मकलङ्करहितानांभव्यानां भवतीति ज्ञानिनः कथयन्ति । अत्रायमेव मोक्षः पूर्वोक्त स्यानन्तसुखस्योपादेयभूतस्यकारणत्वादुपादेय इति भावार्थः ॥१०॥
एवं मोक्षमोक्षफ लमोक्षमार्गादिप्रतिपादकद्वितीय-महाधिकारमध्ये सूत्रदशकेन मोक्षस्वरूपनिरूपणस्थलं समाप्तम् ।

---